251580
Book
In basket
(Biblioteka Le Monde Diplomatique)
W swojej najnowszej książce Michał Siermiński dowodzi, że wielka rewolta na Wybrzeżu z lat 1970-1971 to punkt zwrotny w historii świadomości politycznej peerelowskiej klasy robotniczej. Ówczesne metody walki (strajki okupacyjne), struktury organizacyjne (międzyzakładowe komitety strajkowe) oraz radykalne żądania polityczne (przede wszystkim postulat wolnych związków zawodowych) stanowiły spektakularny przejaw zdolności robotników do autonomicznego rozwoju i wyraźnie zapowiadały przebieg buntu, z którego 10 lat później wyłoniła się „Solidarność”. Innymi słowy, rewolty robotnicze z lat 1970 i 1980 – mimo dzielącego je interwału czasowego – stanowiły dwa ogniwa tego samego łańcucha zdarzeń. Siermiński pokazuje, że środowisko skupione wokół Jacka Kuronia i Adama Michnika – po Marcu ’68 odchodzące od marksizmu i niezainteresowane rewolucyjnym potencjałem drzemiącym w wielkoprzemysłowym proletariacie – nie potrafiło docenić znaczenia i wyciągnąć elementarnych wniosków z wydarzeń Grudnia ’70.
Availability:
Czytelnia dla dorosłych
Copies are only available in the library: sygn. C 94(438).083 [Czytelnia] (1 egz.)
Notes:
Bibliography, etc. note
Bibliografia na stronach 437-[468]. Indeks.
Funding information note
Praca powstała w wyniku realizacji projektu badawczego o nr 2017/25/N/HS1/00631 finansowanego ze środków Narodowego Centrum Nauki.
Reviews:
The item has been added to the basket. If you don't know what the basket is for, click here for details.
Do not show it again